" Bu en zorudur. Yaşamın içinde devam edegelen her durumda, zamansız olabilmek.
Eski bilinç sana kendi zorunluluk anlayışını dayatır. Oysa sen özgür olmak, kanatlarınla rüzgârlar yaratmak, gezgin olmak istersin.
Bir sebebe - nedene dayalı hayatı terk etmeyi seçmişsindir. Oysa çevren, sevdiklerin, hayatın gerekliliği dediğin ödemelerin, hala etrafında, o aman vermez dansı devam ettirmektedirler.
Öyleyse ne yapacaksın, nasıl olacakta sen tüm bunların arasında, altında ya da yanında dururken, kendin olan o tanrısal Meleği deneyimleyeceksin.
Çok kolay, bu çok kolay:))
Bir yerden, bir biçimde kendini sevmeye başlayacaksın. Tüm bu var olan kargaşa ya da kasvetli hayatta kalma mücadelesi ile hiç ilgi kumadan, olanları kendini sevmenin testi ya da ölçüsü haline getirmeden.