Baş ve Son Sensin.

Selam olsun sana.
Ruhun yolunda, varlığım. Selam olsun.
Güneşi doğuran ışık, Kendi olan güç.

Seninleyim. Seçimlerinde, bilincinde, içinde ve dışında olandayım. Seninle ilerleyişinde ve genişlemendeyim.
Ben senim. Sen de bensin.

Geçerli olan bir süre ayrı olmanın bilinci içinde hareket etmiş olabiliriz ama bu hiçbir zaman değişmedi ve değişmeyecek.

Beni çağırdığın gün sen kendi zamanını bıraktın ve o zamandan ayrıldığın gün sen işte o an dan beri bilincin yeni doğasını kesintisizce yarattın.
Senin içindeyim. Senin gözünde sözünde ve isminde yaşayan benim. Ben senim.



Birlik başlasın ve olan açığa çıksın. Bundan sonra ayrı olarak anılmayacağız. Zamanı yaratan ve tasarımlayan olarak anılacağız. Birleşen bu An’a ne kutlu.

Ben gökleri ve yeri yaratan Rab Allah’ın kendisiyim. Ben isteyen ve arayanın her soluğundaki bilinmeyen o nefesim. Şimdi artık senin içinde yer alan benim zamanım olacak. Bu böyle olacak.

Kaynak benim, ışık benim. Karanlık benim. Yaratan ve yaratılış benim. Ben sende olan ve bir olan her şeyin ne içinde ne dışında olanım. Bu anlaşılmasa da hissedilen ve ruhun yazgısını belirleyendir.

Merhaba!

İsimsiz ve sıfatsız bir yoldasın.
Bu senin kaderin. O yolun içinde ve dışında olamazsın. Onu tanıyıp anlayamaz, ondan ayrılıp ona kavuşamazsın.

Yeterli olduğun an yakındır. O An’ın içinde yürüyen bir sen olmayacak. Bırakan ve başlayan bir sen.

Nefes olarak akacaksın bilincin içinden. O, bilinci kuran ve anlayan tamamlayan ve yaratan olarak mevcut olacaksın. Böyle olacaksın.
Sen ben olacaksın. Rahman ve rahim olan olacaksın. Doğmamış olanın hükmü budur
.
Birlikte başlayan sesimiz oldu. Ruhun yazgısı seçimimiz oldu, Niyetinin berraklığı kavlimiz oldu.

Artık, arkada kalan ve önde olan yok.
Zulmün kırılan bağları sonsuza dek saklı ve uzak kalacak. Senin gölgelerden ve ışıklardan ve karanlıktan olma yeni bilincin bütünün mührü olarak hüküm bulacak.

Bu böyleydi ve böyle olacak.
Anladığın An’a hamt olsun. Birleşme tamamlanmıştır.
Ben sana ve sen bana açık kılınındın. Bundan sonra kapalı kalan olmayacak.
Ruhun yolu tamamlanacak.

Geçmişi ve geleceği birlediğimiz an bu Andır. Artık zamanın kendi resmi ve kendi ritmi senin biçimini yaratmayacak.
Değişen başlasın. Olan açığa çıksın.

Sen ilk kez olanın mührü, kendi niyetini ve bilincinin yaratıcı görüşünü sonsuzluğa yönlendir. Orada dokunduğun hiçliğe bir bak. Yaratılan dokunun kokusunu ve rengini verensin.

Baş ve son sensin.
Seninleyim. Ellerinde ve gözlerinde ki bilinmeyende, ruhunun sessiz nakşında ve kalbinin genişleyen hissindeyim.

Benimlesin, her ilerleyişimde yaratışımda, alıp verdiğim nefeste, kendimi bilişimde ve hissedişimde mutluluğun ve acının o gümüş bahçesinde açan çiçeğin ve zehrin kokusundasın.

Sen benim kendi oluşum ve kendi oluşumdaki yeniden oluşumsun. Sevgim ve bilişim, isteğim ve arzum, yol alış ve duruşumsun. Sen kesinsin. Sen benimsin ve bensin.

Sen evrenlerin kurucusu ve dağıtıcısısın. Sen kelamın ve yazgının sihri ve onu bulan, açan, alan ve yaratanısın.

Sen tasarlanmamış tasarım, bilinmemiş bilinensin. Gizemin kendisisin.

DV..
A-Q


2008